Rondzwerven in Nalang en Salang

Na ruim 2 weken rondgezworven te hebben in ‘onze’ beide dorpen, na 4 homestay’ s in verschillende kamertjes van diverse maten en soorten, stoffigheid en properheid, bedden van dezelfde  hardheid, van verschillend eten (ook in dahl bhaat is verschil) diversiteit in omgangsvormen,  na vele km op en neer over stoffige paden (want prachtig zonnig weer zonder regen) en in de ochtend glibberige bergpaden, na zovele mooie belevenissen hier een verslag van onze activiteiten.

Klik op onderstaande titeltjes om het verslag te lezen. Misschien heb je alles gelezen als we op 3 december weer thuis zijn, want het is toch weer een heel verhaal geworden.

De verbeterde kookstoven

Sponsortrekking Manaslu levert zo maar eventjes 5.191 euro op voor de installatie van zelfs meer dan 700 verbeterde kookstoven.

We kunnen het zelf bijna niet geloven maar onze opzet is dubbel en dik geslaagd. We sturen dan nog maar eens vele woorden van dank naar alle sympathisanten die dit project met hun financiële bijdrage duidelijk een warm hart toedragen.

Ondertussen is hier de bal aan het rollen gegaan,  hebben we overleg gehad en afspraken gemaakt met 3 plaatselijke Ngo’s die zullen instaan voor de plaatsing van de verbeterde kookstoven. Bovendien vindt er a.s. zaterdag de eerste van 4 trainingsdagen plaats (ook met financiële steun van onze stichting) waar een zestal nieuwe installateurs zullen opgeleid worden.

Nicole is samen met Durga, een 33-jarige Nepalese vrouw die al verschillende jaren stoven bouwt, op pad  geweest om stap voor stap de bouw van zulk een kookstoof mee te maken. Te beginnen met het maken van 45 stenen voor het ovengedeelte en 22 voor het schouwgedeelte. Het maken van deze stenen gaat gepaard met een trappelend voetenwerk in een breierige kleimassa, vermengd met plukjes hard gras en vermoedelijk ook nog andere substanties zoals de hoog geprezen buffelstront. Als het mengsel klaar is, wordt het in een mal geprakt. Na wat heen en weer geschud komt er een soort baksteen uit, evenwel niet gebakken maar klaar om te drogen en te harden in de zon… een werk dat een 3-tal uren in beslag neemt.

Vijf dagen later gaan we terug naar het huisje van Mitou en worden alle stenen binnen gebracht in een kleine kamer die als kook- en leefruimte dienst doet. Een dikke prak kleimengsel ligt klaar om dienst te doen als een soort cement tussen de bakstenen.

Het is er erg donker… in één van de hoeken is een open vuurplaats waar  gekookt wordt. Verder 2 kleine raampjes waardoor kleine straaltjes liggen licht binnensijpelen en waarlangs de rook hoopt te ontsnappen.

Mitou komt met hout binnen en maakt vuur om water te koken voor de thee, gevolgd door het roosteren van apennootjes uit eigen tuin. De ruimte vult zich langzaam maar zeker met een wolk van rook en laat me aan den lijve ondervinden hoe mijn ogen beginnen te tranen, mijn neus die begint te lopen, kriebelende keel, hoestbuien. En Durga werkt ongestoord verder, checkt de maten met de lintmeter,verplaatst enkele stenen tot alles mooi aansluit. Even wat plakkerige klei tussen de stenen smakken waarbij bruine spetters vrolijk in het rond spatten. De oven krijgt steeds meer vorm en Durga begint stenen te stapelen voor de schouw waarna met de afwerking kan begonnen worden.

Daar ik nog ruim 2 uren moet lopen tot aan ons gastgezin en het langzaam begint te schemeren, moet ik helaas vertrekken. Durga dient nog alles te bekleden met een kleisubstantie waarin vervolgens 2 kookvuren worden gemaakt door de meest gebruikte kookpot in de klei te drukken (mal). Na een droogtijd van ruim 10 dagen kan de kookstoof gebruikt worden. Durga zal ook nog info verstrekken rond gebruik en onderhoud.

Ik maak aanstalten om te vertrekken en krijg een smoezelig plastic zakje met wat overgebleven apennootjes in de handen geduwd… voor mijn vriend… want daar had Mitou natuurlijk ook al achter gevraagd.

Kaahaa aaoenoehoenchha (wanneer kom je terug) vraagt Mitou… tja ook dat weten Nepalezen graag en tegelijkertijd voel ik een warme genegenheid voor deze Nepalese vrouw en haar familie, maar vooral veel respect voor het harde leven dat zij elke dag trachten te trotseren.

[nggallery id=30]

Oogkamp

Het mag gezegd… weerom over de hele lijn een geslaagd initiatief: 375 mensen bezoeken het oogkamp – 71 operaties vinden plaats (vnl. cataractproblematiek).

De gezondheidswerkers onder leiding van Januka zijn druk in de weer met oogtesten, bloeddruk meten…en leren vooral weer veel bij over oogproblemen en preventie in dit verband. Dit alles onder de supervisie van een geweldig medisch team uit Chitwan, trouwens hetzelfde team als vorig jaar. Het is een blij weerzien van beide kanten; vooral het weerzien met dr. Kamal Khadka is erg hartverwarmend. Hij is dan ook een heel bijzonder mens… groot in zijn eenvoud, opgegroeid in een afgelegen bergdorpje in Oost-Nepal, leergierig, goede student en de kans gekregen/genomen om geneeskunde te studeren met specialisatie in de oogchirurgie. Zie ook tip van dr. Kamal zelf:

Deze keer had het team nog meer in petto: voorlichtingssessies rond preventie oogproblemen voor leerkrachten uit de omliggende scholen en voor vrouwelijke vrijwilligers uit de dorpen. Bovendien komen half december 2 teamleden terug naar Nalang en Salang om in een aantal scholen een screening te doen van studenten met oogklachten. Tevens vindt dan de check up plaats van de operatiepatienten.

Woorden schieten tekort om zulk een oogkamp te beschrijven… beelden des te meer.

Hoe dan ook de realisatie van dit tweede oogkamp in samenwerking met Stichting Veldwerk is enkel mogelijk gemaakt door de financiële steun van onze Stichting. Dankjewel aan alle donateurs!

[nggallery id=33]

De Nalang Model Academy
 

Een onafhankelijke school opgericht door dorpsbewoners in Jyamiswara Nalang, grotendeels gefinancierd door Stichting Waterdragers, klein gedeelte door de ouders en incidenteel door ons.

Afgelopen zondag heb ik een 2daagse training afgesloten met 13 leraren en 3 adviseurs. Na een week observatie van het lesgeven en counseling kon ik goed inspelen op hun vragen en en wensen: motivering van leerlingen, hoe om te gaan met zwakke leerlingen, het gebruik van computers in de klas, andere presentatie van de leerstof en diverse werkvormen. Het waren zeer nuttige en ook gezellige dagen waarin hard en enthousiast gewerkt is. Op het einde tijdens de evaluatie was iedereen ‘kushi laagyo’ (happy)  maar dat zijn ze wel vaker en of ik over 4 maanden terug kon komen. Mijn hoop is dat ze nu eindelijk eens hun lessen behoorlijk voorbereiden en dat ze een beetje uitvoering geven aan wat ze in de training geleerd hebben. Afspraken tot monitoring zijn ook gemaakt en dat is nieuw.

Verbouwing

Binnenkort start de school met een verbouwing die 3 nieuwe lokalen moet opleveren. Na een lang proces van onderhandelingen van ons met de Rotary Club Zonhoven is de financiering daarvan rond gekomen, is het geld overgemaakt en kan het werk spoedig beginnen. Ze zijn er erg blij mee want door de groei van de school met 45 nieuwe leerlingen tot 255 was hun toch al krappe jasje wel heel erg krap geworden.

Bloemkolenveld

We brachten ook een bezoek aan het bloemkolenveld (euh?) van de school. Die bezit een groot stuk grond waar zij landbouw activiteiten ontwikkelt om de school op termijn minder afhankelijk te maken van de sponsors. Een groot gedeelte is vol gezet met perenboomjes  die op zich goed groeien maar waarvan de opbrengst nog wel wat jaren op zich laat wachten (5-7 jaar). Een prachtig stuk terras is beplant met bloemkolen, een zeer gewilde groente in Nepal. Nicole werd er helemaal enthousiast van. De vooruitzichten op goede opbrengsten op korte termijn zijn prima en ze hebben plannen om een deel van het terrein tot green house te maken… moesson en winter ongevoelig… hoge prijzen, hoge opbrengsten… of wij… ja we willen er na een businessplan wel over praten.
Al bij al een uniek project en manier van deze gemeenschap die zoekt naar wegen om de kwaliteit van het onderwijs aan hun kinderen te verhogen.

Laptops

We mochten de school ook 4 goede gebruikte laptops aan bieden. Zodoende staan er nu in de computer klas 9 laptops en 4 computers zodat er op redelijk niveau computerles gegeven kan worden.

[nggallery id=31]

Gemeenschapshuis Kamalabari

Voor ons vertrek naar de Manaslu mochten we de eerste steen leggen  voor de bouw van het gemeenschapshuis, een vurige wens van de dorpsbewoners. Na 3 weken kwamen we terug en konden zien dat er al flink was gewerkt: 4 hoofdpijlers en een stevige fundering van rotsblokken aan één zijde van het gebouw. Bovendien hebben de families aan gegeven ieder zorg te dragen voor 3 kub stenen in totaal zo’n 130-140 kub, een ongelofelijke hoop stenen. Op de foto’s is respectievelijk 3 en 6 kub te zien.

We hebben met de voorzitter van de bouwcommissie de zaak eens helemaal doorgerekend en komen mooi uit met het gesponsorde bedrag; iets wat in Nepal, maar ook elders, niet altijd het geval is.

Je wordt er enthousiast van als je ziet hoe de gemeenschap zich inzet, want alle ongeschoolde arbeid wordt door hen gratis geleverd. Ook de inzet van de 67 jarige  inspirator Chandra Bahadur is hartverwarmend; altijd op de bouw te vinden ,legt de zware stenen op zijn plek, klimt in de pijlers, geeft deskundige aanwijzingen, een coöperatieve leider. De verwachting is dat het februari- maart klaar is.

Zaterdag gaan we nog even kijken benieuwd als we zijn hoe het ermee staat.

[nggallery id=32]

Hartelijke groeten,

Nicole en Walter

Geplaatst in Blog, Nieuws.

4 reacties

  1. Geweldig wat juiiie samen met deze mensen kunnen verbeteren aan hun leefomstandigheden,Als je de foto,s ziet krijg je gewoon zin om mee te kleien
    Wens jullie een goede terugreis.
    Liefs van Manon en Dhyan..

  2. Prachtig hoe jullie inzet en enthousiasme een ganse gemeenschap in beweging kan brengen en zij samen met jullie werken, op korte termijn aan de verbetering van hun levensomstandigheden en op lange termijn op de algehele situatie dank zij goed onderwijs. Heel veel respect voor jullie.
    Welkom thuis en tot binnenkort!
    Diane

  3. Lieve allebei,

    Geweldig te lezen wat een prachtige opbrengst voor de ICS en zoveel meer jullie doen! Mocht je hier of daar toch nog wat tekort komen voor de ICS, je weet wat ik gezegd heb….;-) Indien er ergens nog zo’n ICS instructie boekje te “scoren” is hou ik me van harte aanbevolen. Verheug me op het weerzien in januari!
    Liefs Linda

  4. weer verrast met jullie berichten en foto,s.
    De blije mensen, de prachtige bloemkolen en jullie aanwezigheid wat zo beeldend zijn werk doet.
    ik ben erg trots op jullie en ook goed om te weten wanneer jullie weer thuis zijn
    Alvast WELKOM thuis
    love, knuffel, hilde

Laat een antwoord achter aan Diane Schraepen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.