In april 2011 is Herman in Jhanglejhiti begonnen met het bijenproject in combinatie met de aanplant van fruitbomen. Het lag in de bedoeling om hier zoveel mogelijk boerengezinnen bij te betrekken. Een belangrijk onderdeel van het project bestond uit een basistraining, teneinde de villagers vertrouwd te maken met de do’s en dont’s van de imkerij. Voor hen helemaal nieuw, gewend als zij zijn aan de vertrouwde en traditionele agricultuur.
De training ging vooraf aan de eigenlijke aanschaf van de benodigde materialen, zoals fruitbomen, bijenkasten, mest, beschermende gezichtskappen en handschoenen, et cetera, et cetera. Tegelijkertijd met de training vond een grondonderzoek plaats, teneinde te kunnen bepalen welke fruitbomen het het beste zouden doen in combinatie met een uitgekiende bemesting van de grond.
Nadat training en grondonderzoek waren afgerond was het tijd voor de aanschaf, transport en installatie van de bijenkasten. Jhanglejhiti is niet per auto bereikbaar, dus dat betekende dat het laatste deel vanuit Majuwa te voet en ‘klimwandelend’ diende te worden afgelegd.
In totaal zijn 15 bijenkasten aangeschaft voor evenzoveel gezinnen. Verspreid over een relatief groot gebied zijn derhalve op het erf van 15 boerderijen bijenkasten geplaatst. Bijgaande foto’s geven hiervan een indruk en dat geldt overigens ook voor de eerste resultaten van het project. Er is zeker honing geoogst, maar de totale oogst bleef jammer genoeg ruim achter bij onze verwachtingen en gestelde doelen.
Het bijenproject komt voort uit de overtuiging dat onderwijs (voor kinderen) en werk (voor volwassenen) de sleutel vormen voor de verbetering van hun toekomstperspectief. Kinderen zijn van groot belang voor de toekomst van Nepal en dan gaat het natuurlijk in de eerste plaats om basisonderwijs en dito scholing. Voor de ouders is dat veelal niet meer weggelegd, maar het hebben van werk en daarmee van een inkomen is voor hen de kans om de uitzichtloosheid van hun bestaan het hoofd te bieden.
De opzet van het bijenproject is mede gericht op het ontwikkelen/bevorderen van gemeenschapszin en onderlinge samenwerking. Juist vanwege het feit, dat het hebben en houden van bijen en alle vragen en problemen die dat met zich meeneemt, voor de meeste dorpelingen totaal nieuw is. Ondanks de training die de deelnemende boeren hebben gevolgd, vraagt het opdoen van voldoende kennis van en ervaring met bijen vele jaren van ‘vallen en opstaan’. Dat vraagt derhalve een lange adem.
Al met al zijn we niet onverdeeld gelukkig met het tot nu toe bereikte resultaat. De komende jaren blijven wij met onze lokale contactpersoon het project nauwgezet volgen en bijsturen.